بشارت خداوند به وجود حضرت فاطمه(س) در معراج
بشارت پیامبر اکرم(ص) به وجود مقدّس حضرت فاطمه(س)، آن هم در معراج، خود به تنهایی گویای اهمّیت موضوع تولّد حضرت زهرا سلام الله علیها است و می توان به جرئت گفت که این مسئله، یکی از مسائل حیاتی دنیای اسلام و مسلمانان بوده که از طرف خداوند در آن موقعیّت به پیامبر(ص) نوید داده شد.
خداوند نام مبارک فاطمه را نیز پیش از ولادت برای او تعیین کرده است. در مورد نام فاطمه وجه تسمیه های مختلفی بیان شده؛ از جمله رسول خدا(ص) فرمودند: زیرا او، شیعیان و ذُرّیه اش را از آتش باز داشته و برکنار شده اند.»
دوری گزیدن پیامبر(ص) از خدیجه(س)
خداوند به پیامبر اکرم(ص) دستور می دهد که باید چهل شبانه روز از حضرت خدیجه(س) دوری گزیند.
جبرئیل در صورت عظیمش بر او فرود آمد؛ بال هایش را از مشرق تا مغرب گسترانیده بود. پس ندا داد: «ای پیامبر بزرگوار! خداوند بر تو سلام می فرستد و به تو دستور می دهد که چهل روز از خدیجه فاصله بگیری.»
پیامبر(ص) بر انجام آن، لحظه ای درنگ نکرد و از همان لحظه، امر الهی را شروع نمود؛ بدون اینکه واقعیّت امر را به حضرت خدیجه(س) اطّلاع دهد.
لازم به ذکر است که حضرت خدیجه(س) نیز در همین ایّام به دستور پیامبر اکرم(ص) در منزل مانده بود و نمونه بارز آیه «و قََرنَ فی بُیُوتِکُنَّ»۱۳ در این ایّام و در تمام عمر و برای دوری پیامبر(ص) در حزن و نگرانی بود.
پیامبر در این چهل روز، روزه دار بود و در شب به عبادت می پرداخت.
پایان چهل روز، نزول جبرئیل و میکائیل برای تحفه الهی
پس از سپری شدن «فَتَمَّ میقاتُ رَبِّهِ»، جبرئیل(ع)، فرود آمد و گفت: ای پیامبر بزرگوار! خداوند به تو درود می فرستد و به تو دستوری می دهد که برای هدیه و تحفه او آماده شوی. سپس میکائیل فرود آمد و با او ظرفی بود که با پارچه ای از سندس [یا استبرق] پوشیده شده بود. آن را جلوی پیامبر(ص) گذارد.»
نزول میکائیل(ع)، فرشته رزق و روزی، از نکات قابل تأمّل در این موضوع است. فرود دو فرشته برای انجام یک امر الهی، یکی حامل پیام و یکی حامل هدیه الهی، همه عظمت یک موضوع را می رساند. قرار است چه اتّفاقی بیافتد؟
افطار با غذای مخصوص دربار الهی، معجونی از بهشت
جبرئیل(ع) به پیامبر(ص) گفت: ظرف را آشکار ساخت. و از درخت طوبی خوشه ای خرمای تازه و خوشه ای انگور آورده بود. رسول خدا(ص)از آنها میل فرمودند. بعد از آن، آب نوشید تا سیراب شد. پس اراده فرمود دست های خود را بشوید؛ جبرئیل بر دست هایش آب ریخت. میکائیل آن را شست وشو داد و اسرافیل با دستمالی خشک کرد. آنگاه اضافه غذا را با ظرف آن به طرف آسمان بردند.»
در فرمایش امام رضا(ع) خطاب به اباصلت آمده است: همانا درخت بهشتی انواع میوه ها را دارد و مانند درخت دنیایی نیست. بنابراین درخت طوبا می تواند هر نوع میوه ای را در بر داشته باشد.»
برخی از روایتها می گویدخوردن این میوه ها در مراحل مختلف صورت گرفته است. در معراج، بحث میوه سیب و درخت طوبا برای پیامبر(ص) مطرح شده و بعد از آن، در زمین رطب و انگور و در جمع باعث ایجاد نطفه آن بانوی اسلام گردیده است و به نظر می آید آمیختگی عرق جبرئیل(ع) در موقع حمل آن غذا صورت گرفته باشد؛ نه به عنوان یکی از اجزای اصلی.
نقش درخت طوبا در تولّد حضرت زهرا(س)
پیامبر اکرم(ص) به خاطر علاقه وافری که به همسر خویش داشت، به محض رخصت الهی برای دیدار حضرت خدیجه(س)، به منزل ایشان رفت و آن شب نورانی، نطفه حضرت فاطمه(س) به امر الهی از صلب نبوّت به رحم مطهّر منتقل شد و این نکته مهمّی بود که در جمله حضرت خدیجه(س)، هویداست؛ اینکه برخلاف تمام انعقاد نطفه ها، حضرت خدیجه(س) از همان لحظه متوجّه باردار شدن خود گردید.
یکی از بیشترین بحث هایی که در مورد حضرت فاطمه(س) مطرح شده است، تناسب ایشان با درخت طوبا است که به جرئت می توان گفت میوه های درخت طوبا، اصل و اساس وجود مقدّس حضرت فاطمه(س) را تشکیل داده اند؛ یعنی عصاره ای از بهشت.
بیستم جمادی الثانی سال پنجم جهان پرنور شد
در روایتی آمده است که رسول خدا (ص) در دوران حمل حضرت زهرا (س) توسط خدیجه به او فرمود: ای خدیجه! جبرئیل مرا بشارت داده که او دختر است، و گفته که او منشأ نسلی پاک و مبارک است و خداوند تبارک و تعالی مقدّر نموده که نسل من از طریق او برقرار و پایدار بماند، و مقرر فرموده که فرزندان او پس از انقطاع وحی امام و خلیفه خدا در زمین باشند.
حضرت فاطمه زهرا (س) در روز بیستم جمادی الثانی سال پنجم پس از بعثت در مکه مکرمه، چشم به جهان گشود.
در مورد تاریخ ولادت ایشان اختلاف وجود دارد. تاریخ ولادت حضرت زهرا (س) در بیشتر منابع اهل سنت، پنج سال پیش از بعثت و در زمانی که قریش مشغول مرمت خانه کعبه بودند، در برخی سال دوم بعثت و در بیشتر منابع شیعی، پنج سال پس از بعثت پیامبر اسلام (ص) ذکر شده است.
هرکس فاطمه را دوست داشته باشد
پیامبر اکرم (ص)، نام فرزند عزیز خود را فاطمه گذاشتند که در مورد علت این نامگذاری در حدیثی از آن حضرت (س) آمده است:
«إنّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ فَطمَ ابْنَتِی فاطِمَه وَ وُلدَها وَ مَنْ أَحَبًّهُمْ مِنَ النّارِ فَلِذلِکَ سُمّیَتْ فاطِمَه»
ترجمه: خداوند دخترم فاطمه و فرزندانش و هر کس که آنها را دوست داشته باشد را از آتش دوزخ جدا کرده، به این دلیل او فاطمه نامیده شده است.
در جایی دیگر، دلیل نامگذاری ایشان به نام فاطمه را این گونه بیان کردند که از هر گونه بدی جدا و بریده شده است.
اکثر مفسران شیعی و عده‌ای از مفسران بزرگ اهل تسنن نظیر فخر رازی، آیه آغازین سوره کوثر را به حضرت فاطمه زهرا (س) تطبیق نموده‌اند و او را خیر کثیر و باعث بقا و گسترش نسل و ذریه پیامبر اکرم ذکر نموده‌اند. شایان ذکر است که آیه انتهایی این سوره نیز قرینه خوبی براین مدعاست که در آن خداوند به پیامبر خطاب می‌کند و می‌فرماید همانا دشمن تو ابتر و بدون نسل است.
طبق روایات حضرت زهرا (س) چون به دنیا پانهاد، به قدرت الهی لب به سخن گشود و گفت: “شهادت می‌دهم که جز خدا، الهی نیست و پدرم رسول خدا و آقای پیامبران است و شوهرم سرور اوصیاء و فرزندانم (دو فرزندم) سرور نوادگان هستند.”
فاطمه سفیر نجات جهان است
حضرت زهرا(س) درجامعه ای متولد می شود که بدوی و عاری از ارزشهای انسانی بود و نظام ارزشی آن مبنی بر خرافه و خرافه پرستی پایه گذاری شده بود ، زنده ماندن در پناه کشتن دیگران ، فخر فروشی بر یکدیگر و گورهای مردگان ، دختران را در نخستین دم حیات زنده به گور سپردن و دیگر ضد ارزشهای انسانی را که به صورت ارزشهای اجتماعی شکل یافته و در جان و روح مردم آن سرزمین خانه گزیده است .
مردم نیز متعصبانه در ادامه این شیوه از حیات با گذشت زمان و به قدرت معجزه کلام خداوند و اسوه حسنه ای که از سوی ذات اقدسش مامور و سفیر نجات این مردم است معماری اولین اجتماع اسلامی به رهبری رسول اکرم (ص) بدست اینان میسر می شود در این اجتماع حضرت زهرا (س) الگوی سنت شکنی است.
سنت های غلطی که تنها خاص جاهلیت قدیم نیست بلکه در جاهلیت مدرن عصر حاضر نیز با رنگ و بویی دیگر جلوه گر می باشد.
تحول تاریخ با وجود و حضور حضرت زهرا (س)
وجود آن حضرت الگوی سنت شکنی پیامبر(ص) در بی حرمتی و بی توجهی به شخصیت دختران و زنان است در عصری که دختران زنده به گور می شوند حضرت زهرا (س) دستانش بوسه گاه رسول الله می شود. در حالی که بی پسران و با داشتن فرزندان دختر ابتر شناخته می شوند.
فاطمه (س) کوثر است
بی توجهی و بی علاقگی آن حضرت به زرق و برق دنیا و دلسپردگی به تجملات و ساده زیستی آن حضرت (س) و اصرار پیامبر بر آن از دیگر سنت شکنی هایی است که زنان عصر حاضر از هر زمان دیگر به آن نیازمندترند.
ازدواج حضرت زهرا (س) یکی دیگر از الگوهای سنت شکنی است حضرت زهرا (س) نه تنها الگوی سنت شکنی است و بنیانگذار تغییر دهنده محور ارزشهای اجتماعی برای زنان نیز می باشد. آنگونه که از آیات و روایات استفاده می شود حرکت و موضع گیری معصومین و اهل بیت (ع) حرکتی تکامل بخش و جاری در زمانها و مکانهاست و مختص به عصر و زمان خاصی نیست . از آنجا که لازمه تکامل انسان ارتقاء جهت گیری هماهنگ با شرایط اجتماعی و تاریخی است لذا نقش حرکت معصومین و اهل بیت (ع) در تغییر محور ارزشهای اجتماعی و تکامل آن تعیین کننده جوامع مسلمان است.
بنابراین حضرت زهرا (س) اولاً بعنوان زن مسلمان تربیت یافته در دامن اسلام و مکتب وحی و همچنین حضور ایشان در خانه ای که جبرئیل امین در آن حضور می یافت و پیام خداوند را قرائت می فرمود و ثانیاً الگوی زنان مسلمان به جهت درجات کمالات روحی آن حضرت و تقرب ایشان به ذات اقدس باری تعالی به میزانی که زنی دیگر را یارای رسیدن به آن درجه نیست تعیین کننده محور ارزشهای اجتماعی است که زنان مسلمان می توانند برحول این محور حرکت تاریخی باشند.
