به گزارش اندیمشک نوین؛ انتخاب راه و روش صحیح و هدفمند در دنیای پرتلاطم امروزی یکی از چالشهای مهم افراد است. ازآنجاکه سلیقهها و تمایلات متفاوتی در بین مردم وجود دارد، پیداکردن جهت و مسیر درست، نیاز به راهنما دارد.
متأسفانه امروزه به دلیل تبلیغات گسترده رسانهها، فضای مجازی و غیره، افرادی که بهعنوان الگو مطرح شدهاند نهتنها مسیر صحیح را نشان نمیدهند که انحراف از مسیر حق را تسهیل میکنند. این در حالی است که در آیین ما بزرگانی وجود دارند که در تمام مراتب و زمینهها سرآمد دوعالم هستند.
یکی از این افراد حضرت اباالفضلالعباس علیهالسلام است. حضرت بابالحوائج فرزند برومند اول پیشوای شیعیان حضرت امام علی (ع) و امّالبنین (س)، در روز چهارم شعبان، سال ۲۶ هجری قمری در مدینه منوره چشم به جهان گشود. مادرش فاطمه دختر حزامبن خالد از قبیله کلاب بود که نیاکانش همه از دلیرمردان عرب، و در شجاعت و دلیری مشهور بودند.
حضرت عباس (ع) در خانهای زاده شد که جایگاه دانش و حکمت بود. آن جناب از محضر امیرمؤمنان (ع) و امام حسن (ع) و امام حسین (ع) کسب فیض کرد و از مقام والای علمی برخوردار شد.
حضرت عبّاس علیهالسلام، جمال ظاهر و کمال باطن را جمع کرده بود و در علو مقام و درجه ایشان همین بس که ائمه اطهار علیهمالسلام به مدح و ثنای ایشان پرداخته و جملاتی تحسینبرانگیز بر زبان جاری ساختهاند.
امام جعفر صادق علیهالسلام، عمویش حضرت عبّاس سلاماللهعلیه را با وصف عرشی «عبد صالح» میستوده و میفرمود: «او ایمانی قوی و پر صلابت داشت» و در تعبیر دیگری فرموده است: «او دارای بصیرتی نافذ و عمیق بود». در زیارت ناحیه مقدّسه آمده است: «گواهی میدهم که تو خیرخواه خداوند و رسولش و برادرت بودی».
امام سجاد علیهالسلام فرمود: رحمت خدا بر عبّاس! پس سوگند به خدا! او ازخودگذشتگی کرد و شجاعتش را در جنگ نشان داد و به قلب لشکر زد و لشکریان، گرد او را گرفتند و به زحمتش انداختند و او جانش را فدای برادرش کرد؛ تا این که دستانش قطع شدند؛ پس خدای عزوجل بهجای آن دو دست، دو بال به او داد که با ملائکه در بهشت پرواز میکند؛ همانگونه که به جعفربن ابیطالب، عنایت کرد و قطعاً برای عبّاس، نزد خدای تبارک و تعالی، مقام و منزلتی است که همه شهیدان در روز قیامت، به آن غبطه میخورند.
از مهمترین صفات حضرت ابالفضل علیهالسلام در واقعه عاشورا میتوان به علمداری، سقایت، شجاعت، وفاداری، ولایتمداری و امام شناسی اشاره کرد که این ویژگیها سبب شد تا بالاترین درجه شهدای قیام کربلا مختص حضرت اباالفضلالعباس (ع) شود.
زندگانی حضرت ابالفضل (ع) دایرهالمعارفی است که چگونه زیستن و آگاهانه رفتن را به ما میآموزد و فرصت دستیابی به مقام آدمیت را هموار میسازد.
امید است با شناخت و معرفت کامل نسبت به بزرگان دینی خود، این بزرگواران را الگوهای اخلاقی و رفتاری خود قرار داده و از این طریق گامی بلند در مسیر بندگی خداوند برداریم.
